Og når LidoLido verkeleg gir av seg sjølv så fungerer dette også i dempa form. Spesielt i refrenget, som startar med tittelen på singelen, så høyrer me kvaliteten til songaren Losnegård. Det er dei som stiller spørsmål om hans vokale prestasjonar er gode nok, men nok ein gong blir ein freista til å slå fast; Jo, dei er det på slike låtar som dette.
Me har latt songen surre å gå. Både høgt, og det fungerte greitt, men aller best når me skrudde ned volumet litt. Det er lyttbart og det er LidoLido.
Kva vei artisten går med det vidare arbeidet med ei ny plate er vanskeleg å tolke ut frå ein song. Men for dei som venta på nytt frå Frakkagjerd, så var dette godt nytt, sjølv om det er fleire av oss som likar best når det er litt meir trøkk i «pianoet» til Peder Losnegård.
Alf-Einar Kvalavåg